Mevrouw Schardijn blijft mobiel dankzij de ergotherapiebehandelingen van Thuis Vitaal

De 81-jarige Sylvia Schardijn woont al bijna 60 jaar zelfstandig in haar woning in Osdorp. Maar dat had ook anders kunnen lopen. Na een incomplete dwarslaesie moest mevrouw Schardijn opnieuw leren lopen en dat was een enorme klap voor haar. Om mobiel te blijven en haar zelfverzekerdheid terug te krijgen, schakelde mevrouw Schardijn de hulp van Thuis Vitaal in.

Benieuwd hoe zij bij Thuis Vitaal terechtkwam? En wat haar ervaring met de ergotherapiebehandelingen van Thuis Vitaal is? In dit interview vertelt ze er meer over.  

Opnieuw leren lopen

Waar mevrouw Schardijn op de ene dag nog autoreed, kon ze op de andere dag niet meer lopen. “Ik moest alles weer opnieuw leren in revalidatie- en zorginstelling Reade. Dat heeft drie maanden geduurd. Eerst dacht ik ‘dat doe ik wel even’, maar dat ging niet zo gemakkelijk”, vertelt ze. Na drie maanden revalideren zorgde Reade ervoor dat ze een scootmobiel kreeg, zodat ze mobieler werd. Maar op dat gebied was mevrouw Schardijn een beetje angstig. “Het bedienen van de scootmobiel kon ik met gemak, maar ik was bang dat de scootmobiel zou omvallen tijdens het rijden. Dit heb ik destijds met mijn huisarts besproken en die adviseerde mij om contact op te nemen met Thuis Vitaal”, vervolgt mevrouw Schardijn.

Zelfverzekerd op de scootmobiel

Hoe dat proces verliep? “Na het maken van een afspraak kwam Jorik bij mij thuis langs. Ik gaf aan dat ik op de scootmobiel erg onzeker was en bang dat ik door de smalle stoep, die aan de kant van mijn tuin ligt, zou vallen tijdens een draai. Jorik heeft toen direct de gemeente gebeld om een verbreding van de stoep aan te vragen. Helaas is dat na anderhalf jaar nog niet gelukt, maar Jorik gaat tot het uiterste voor mij”, vertelt mevrouw Schardijn.

Meerijden met de scootmobiel

Haar zelfverzekerdheid op de scootmobiel is wel gegroeid en daar heeft ze een goed voorbeeld van, vertelt ze: “We besloten om naar het graf van mijn man te rijden. Dat is drie kilometer heen én drie kilometer terug. Jorik reed toen achter mij aan om te kijken of dat goed ging. Op de terugweg zei hij tegen mij dat hij vast naar mijn huis zou rijden en op mij zou wachten daar. Ik stond er dus alleen voor. Maar wat ik niet wist, was dat hij al die tijd wel achter mij reed. Hij wilde namelijk zien hoe het ging als ik ‘alleen’ op de scootmobiel aan het rijden was. Zo kreeg ik langzamerhand meer zelfvertrouwen.”

Jorik is een mensen mens

Over de aanpak van Thuis Vitaal is ze dan ook zeer te spreken. “Ik geef Jorik een 10+. Ik gun hem dat. Hij is zo menselijk en ik voel mij zo vertrouwd bij hem. Er was ook meteen een klik. Wanneer ik weet dat hij komt, laat ik deur altijd al op een kiertje staan. Dan weet hij namelijk dat de deur voor hem altijd openstaat”, vertelt mevrouw Schardijn. Of ze Thuis Vitaal ook aanraadt aan anderen? “Zeker weten. Ik heb mijn schoonzus ook bij Jorik gebracht en daar is zij erg blij mee. Hij regelde namelijk gelijk allerlei aanpassingen voor in haar huis. Jorik is écht een mensen mens en dat meen ik uit de grond van mijn hart.”

Wilt u -of uw ouder- net als mevrouw Schardijn zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen of zoveel mogelijk zelf blijven doen? Of heeft u -of uw ouder- hulp nodig bij het aanvragen van hulp, zoals het aanvragen van huishoudelijke hulp, een scootmobiel of iets dergelijks? Behandelingen van Thuis Vitaal kunnen u daarbij helpen. Benieuwd of Thuis Vitaal iets voor u -of uw ouder- kan betekenen? Plan dan hier vrijblijvend een kennismakingsgesprek in met Jorik, óf gewoon bij u thuis!